Mijn wiegie was een stijfselkissie

De ooievaar kwam aan gevlogen, me moeder keek angstig omhoog
Ze was bezig koppies te drogen, toen is bij ons binnenvloog

Refrein
Me wiegie was een stijfselkissie, me deken was een baaienrok
Me wiegie was versierd met strikkies, de warme kruik zat in een ouwe sok

Me moeder, ze leefde heel sober, ik kwam in een moeilijke tijd
’t Was op de achtste oktober, de ooievaar, die moest me kwijt

Refrein

Veel mensen die willen niet weten, waar of hun wieg heeft gestaan
Maar ik ben ’t echt niet vergeten, de mijne stond in de Jordaan

Tekst en muziek: Kees Manders
Uitgebracht op: —
Gezongen door: Zwarte Riet